Kukurydza jest rośliną o dużych wymaganiach klimatycznych. Większość odmian to typowe rośliny dnia krótkiego. W warunkach dnia długiego okres ich wegetacji ulega znacznemu wydłużeniu, głównie przez przedłużenie wegetatywnej fazy rozwojowej, od kiełkowania do
zakwitania. Szereg odmian względnie łatwo przystosowuje się do dnia długiego. Ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój i plonowanie kukurydzy jest temperatura. Pod tym względem kukurydza jest zaliczana do roślin ciepłolubnych. Do równego i szybkiego skiełkowania potrzebna jest jej temperatura powyżej 10°C. Przy niższych temperaturach wschody są nierówne i niepełne. W dalszych okresach rozwojowych potrzebna jej jest temperatura powyżej 16°C. Optymalna temperatura do rozwoju kukurydzy to 22°C. W czasie kwitnienia i pylenia temperatura powyżej 23°C jest szkodliwa. Pyłek w tej temperaturze i przy niskiej wilgotności traci swoją żywotność.
W późniejszych okresach wymagania termiczne są znacznie mniejsze. Szkodzą kukurydzy zwłaszcza wczesne przymrozki. Ziarniaki kukurydzy nasiennej tracą wtedy zdolność kiełkowania. Kukurydza z wszystkich zbóż podstawowych ma najmniejsze wymagania wodne. Największe zapotrzebowanie na wodę kukurydza na przełomie lipca i sierpnia w okresie kwitnienia. Pogoda słoneczna i sucha na jesieni przyspiesza dojrzewanie kukurydzy i ułatwia zbiór kukurydzy. Kukurydza bardzo dobrze rozbudowany system korzeniowy dlatego tak dobrze wykorzystuje wodę z gleby i jest odporna na wyleganie. Dość dobrze znosi wiatry i gradobicia. Średni rozkład opadów w Polsce jest korzystny do uprawy kukurydzy. |